|
Güç Kalitesi Standartları :
Üretilen elektrik enerjisinin esasta
gerilimi üzerinde bir etkide
bulunabileceği düşünüldüğünde, güç
kalitesi kavramı üzerinde yapılan
tanımlamaların büyük çoğunluğunun
gerilim üzerine olduğu görülür.
Sistemden çekilen akım yüke bağlı
olacağından, akım dalga formu
öngörülememektedir. Kısa devre
olaylarında olduğu gibi akımdaki
büyük değişimler gerilimi etkilese
de temel ölçüt gerilimdir. Bu
sebeple standartlar ve tanımlar
yapılırken gerilim dalga formu ve
etkin değeri temel alınmaktadır.
Güç kalitesi hem üretici hem de
tüketici ile alakalı olduğundan
kalite ile ilgili standartlar bu
doğrultuda iki gruba ayrılabilir.
Birinci gruptaki standartlar IEC
61000-2-5:1995 IEC 61000-2-5:1995:
‘Electromagnetic Compatibility (EMC),
Part 2: Environment, section 5':
Classifications of Electromagnetic
EnvironmentsDescriptions of the
Environments ve EN 50160:2000 BS EN
50160:2000: ‘Voltage Characteristics
of Electricity Supplied by Public
Distribution Systems', BRITISH
STANDART INSTITUTION, 2000 gibi
cihaz veya ürün temelli
standartlardır. Bir cihaz veya
ürünün sahip olması gereken
uyumluluk sınırlarının verir.
Alçak ve orta gerilim dağıtım
şebekesinin sahip olması gereken
vasıfların
sıralandığı EN 50160:2000
standardında gerilim, frekans,
genlik, kesilme, dengesizlik gibi
kavramların sınırları
belirtilmiştir. EN50160 bir EMC
standardı değildir ama Avrupa'da
istenen gerilim kalitesini
tanımlamaktadır. Standart
incelendiğinde genel olarak
olayların tanımlandığı, nedenlerinin
gösterildiği ancak kesin sınırlar
çizilmediği görülmektedir.
İkinci gruba ise IEEE 1159:2009
standardı örnek gösterilebilir. Bu
standartta, şebeke üzerinde ortak
etkileşim noktası olarak tanımlanan
bir noktada oluşabilecek bozulmalar
sınırlandırılmakta ve güç kalitesi
olayları sürelerine ve genliklerine
göre tanımlanmaktadır.
| 
